این کنه‌های میکروسکوپی ماه‌ها می‌توانند روی پوست شما زندگی کنند.
گال می تواند از طریق تماس نزدیک بدن یا تماس جنسی با فردی که آلوده است منتقل شود. همچنین اگر مدت طولانی در معرض مبلمان ، لباس یا ملحفه آلوده باشید ، احتمال ابتلا به گال را خواهید داشت.
اگر این بیماری به موقع درمان شود، امکان درمان قطعی آن وجود دارد. در این مقاله از مجله سلامت کیوان، به علل و راه‌های درمان این بیماری می‌پردازیم.
یکی از رایج‌ترین درمان‌ها، استفاده از پماد موضعی پرمترین است. دوره درمان استفاده از این پماد حدود ۷ الی ۱۵ شب است که متناسب با میزان وخامت بیماری تجویز می‌شود.
بعد از شستشو لازم است که به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه آن‌ها را در خشک‌کن با حرارت بسیار بالا خشک کنید. هر چیزی که قابل شستشو نیست باید کاملاً جارو کشیده شود. وقتی جارو کردید کیسه جاروبرقی را بیرون بیندازید و سپس با سفیدکننده و آب داغ کاملاً تمیز کنید.
آنچه در اینجا بدان پرداختیم، بررسی بیماری پوستی گال و راه‌های انتقال آن بود. در ادامه، روش‌های درمان این بیماری را تحلیل کرده و از انواع داروی بیماری گال نیز نام بردیم.
نشانه‌هایی که بعد از مبتلا شدن فرد به بیماری گال در او ظاهر می‌شوند، عبارتند از:
کنه‌های گال می‌توانند ۳ تا ۴ روز خارج از بدن زنده بمانند بنابراین لازم است که اقدامات احتیاطی خاص برای جلوگیری از انتشار آلودگی انجام دهید.
ایورمکتین گزینه دیگری برای درمان گال است. این یک قرص ضد انگلی است که در یک دوز تجویز می شود و سپس یک تا دو هفته بعد دوز دوم تجویز می شود.
ما دریافتیم که به‌طور کلی، هیچ اختلاف مشخصی به لحاظ اثربخشی میان پرمترین در مقایسه با ایورمکتین سیستمیک یا موضعی وجود نداشت.
گرد فلفل می تواند برای کاهش درد و خارش گال استفاده شود. بعضی از مردم معتقدند که این گرد می تواند کنه های ریز گال را از بین ببرد اما شواهد علمی برای این موضوع وجود ندارد. زمانی که گرد فلفل به صورت موضعی روی پوست مالیده می شود می تواند نورون های روی پوست را بی حس کند.
از آنجایی که گال به راحتی گسترش می یابد، پزشکان اغلب درمان کل خانواده یا هر تماس نزدیک را توصیه می کنند. گال به راحتی درمان می شود. کرم‌ها یا قرص‌های دارویی، کنه‌های ایجاد کننده گال و تخم‌های آن‌ها را از بین می‌برند. اما خارش ممکن است تا چند هفته پس از درمان متوقف نشود.
البته در صورتی که سایر بیماری گال به چه شکل است درمان های دارویی نظیر ایورمکتین، پرمترین و لیندان برای بیمار قابل تحمل نباشد. پماد سولفور را با وازلین ترکیب و بر روی نواحی مورد نظر بمالید.قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین ممکن است پزشک برای کاهش برخی علامت ها از جمله خارش داروها و درمان های خانگی تجویز کند،مانند: